Bestelautotests

Multitest: diesel tegen elektrisch

1

De transitie van bestelauto’s met een verbrandingsmotor naar exemplaren met volledig elektrische aandrijflijn is nu echt volop in gang. Maar wat moet je kiezen? Bestelauto vergelijkt gangbare dieselbestellers met hun elektrische tegenpool.

Citroën Berlingo BlueHDi 100 Club

De Citroën Berlingo is misschien wel de meest traditionele bestelauto in deze test. Hij is een no-nonsense rechttoe rechtaan tool, helemaal in de geest van ‘de auto als werktuig’ waarin dit magazine ooit werd opgericht. De Citroën is wit, met standaard 15 inch velgen en eenvoudig uitgevoerd. Dat zie je aan de looks, maar ook aan de prijs. Die is aangenaam laag. De Berlingo komt uit de Stellantis-groep en is ook verkrijgbaar als Fiat, Opel, Peugeot en Toyota. Om toch wat onderscheiding aan te brengen heeft de Citroën een goed ogend eigen uiterlijk gekregen. Tegenwoordig ook als elektrische besteller, maar in deze test heeft de Berlingo een dieselmotor. Een 1.5 BlueHDi van 100 pk. Euro 6d en zo schoon mogelijk, maar toch: een dieselmotor. Die motor presteert prima in handling en verbruik, al hoor je hem natuurlijk wat meer dan een elektrische aandrijving. In het interieur treffen we ook eenvoud. We treffen een handgeschakelde zesversnellingsbak, wat enkel kan bij een auto met verbrandingsmotor, en moeten dus zelf de transmissie bedienen. De Berlingo beschikt dan weer wel over een elektrische handrem. Het stuurwiel heeft geen enkel knopje, een unicum in deze tijd. Aan de stuurkolom zit wel bediening voor cruise-control (standaard) en audio. Op het dashboard van deze Berlingo geen fancy multimedia-systeem. Er zit wel een 8 inch scherm op met DAB+-radio en mogelijkheid voor verbinding met Android Auto en Apple Carplay. Het laadvolume van de Berlingo is oké, het laadvermogen bedraagt 683 kg. Aan de trekhaak mag 1500 kg worden gekoppeld. De Berlingo rijdt zoals hij eruit ziet: klassiek en Frans. Hij helt af en toe een beetje over in de bochten en je kunt de mechanica voelen. Een klassiek gevoel, maar wel vertrouwd. Zorgeloos ook, want bij deze Berlingo hoef je je bij het instappen nooit af te vragen hoeveel kilometer je nog kan rijden. Met een actieradius van 850 km op de 50 liter dieseltank stel je je die vraag maar af en toe. Dat geeft rust voor bestuurder en wagenparkbeheerder.

Fiat E-Doblò EV L1

In de lente van 2022 was hij daar ineens: de nieuwe Fiat Doblò. Nu als onderdeel van de Stellantis Group. Dus ja, als u naar de foto van de Citroën Berlingo op de pagina hiernaast kijkt, ziet u ongeveer dezelfde auto. Maar er zijn wel degelijk verschillen. Zo heeft de Fiat een zeer stijlvol vormgegeven front, zonder enige zichtbare opening voor luchttoevoer. Het geeft een hint van Italiaans design. De Fiat staat op het oog iets hoger op zijn wielen dan de Citroën en dat klopt, want hij staat op 16 inch wielen, en de Berlingo staat op 15 inch. De afmetingen en dimensies, zowel van interieur als exterieur, zijn gelijk tussen de Citroën en de Fiat. Deze Doblò is een E-Doblò, voorzien van een geheel elektrische aandrijflijn. Dat betekent een 136 pk sterke elektromotor en een 50 kWh groot accupakket. Het geeft de E-Doblò een actieradius van 235 km in onze verbruikstest. Jammer is wel dat de laadaansluiting op dezelfde plek zit als de tankopening bij de Citroën. Dat betekent achterwaarts inparkeren bij de laadpaal, niet altijd handig. De Fiat scoort heel goed als het gaat om laadvermogen, maar de Italianen hebben de E-Doblò standaard een verhoogd laadvermogen meegegeven. De laadruimte is netjes afgewerkt, maar we vinden er in het geheel geen verlichting. Dat is onhandig werken in de vroege ochtend of late avond. In de cabine zien we een groot scherm in het midden van het dashboard, maar ook zonder standaard navigatie. Echte connectivity met een app of zo missen we ook bij de Fiat. Wel is er de briljante digitale binnenspiegel, die met een scherm laat zien wat er achter de auto zich afspeelt. Een dodehoek-beeld is ook mogelijk. De automaat laat zich makkelijk bedienen met een knop in het dashboard. Regeneratie is mogelijk in één stand. Fraai is het head-up display bij de voorruit. De E-Dobò is optioneel voorzien van flink wat assistentiesystemen De Fiat is zwaarder dan de Citroën en hij ligt daarom ook iets fijner op de weg. De E-Doblò is standaard dik 12.000 euro duurder dan de Berlingo in deze test.

Mercedes-Benz Citan PRO 110 CDI

De Mercedes-Benz Citan was International Van of the Year in 2022, samen met de Renault Kangoo. Hij is namelijk een co-productie met Renault, en nu is er ook een versie als Nissan verschenen. Net als bij de gezamenlijke Stellantis-auto’s is er niet langer sprake van eenvoudig wat logo’s verwisselen en je hebt een ‘nieuwe auto’. De Mercedes-Benz Citan die we voor onze test mochten lenen ziet er zeker aan de voorkant heel anders uit dan de Kangoo en ook de Townstar op de pagina hiernaast. Kijk maar naar de voorzijde van de Citan, met een lage neus, een onderscheidende grille, koplampen, de zijschermen en de motorkap. Allemaal ‘designed in Stuttgart’. En zo hoort het ook. Er is al veel te veel eenheidsworst in het bestelauto-aanbod. De carrosserielijnen van de Citan konden overigens tijdens onze testweek rekenen op lof. Net als de Citroën is de Mercedes-Benz uitgerust met een dieselmotor van 1,5 liter cilinderinhoud. Hij levert 95 pk, standaard in de PRO-versie die wij reden. Onze Citan had al ruim 14.000 kilometer op de teller staan en was lekker ingereden. Hij heeft een prima handling (ook die is aangepast naar de wensen van Mercedes) en met speciale isolatie houdt de Citan het mooi stil in de cabine. Het voordeel van diesel is ook bij de Citan de reikwijdte op één tank en de aanschafprijs, die in dit geval ruim 15.000 euro lager is dan bij de vergelijkbare Nissan. Ook de Citan is net als de Berlingo voorzien van een zesgangs handgeschakelde versnellingsbak. In het interieur valt het MBUX-multimediasysteem op, met een mooi scherm, en de vele bedieningsknopjes op het stuur. Bij zo’n moderne auto is het dan wel gek dat er een normale handrem is gemonteerd. Als het niet hoeft is zo’n grote hendel gewoon hinderlijk. De Mercedes-Benz heeft met 538 kg het laagste laadvermogen van ons testkwartet. Hij mag wel 1500 kg trekken. De aandrijflijn van de Citan bevalt in principe goed. Het verbruik is lager dan we in eerdere tests met de Citan reden. Daar staat tegenover dat je zelfs met dit verbruik een actieradius hebt van 746 km.

Nissan Townstar EV L1 Tekna

De Nissan Townstar kun je niet zomaar de Nissan Townstar noemen. Hij heet altijd de Nissan Townstar EV, want hij is uitsluitend met een elektrische aandrijflijn verkrijgbaar. Dat past zeker bij het merk Nissan, dat al heel lang leidend is in de elektrificatie van haar modellen. Deze Townstar EV moet gezien worden als de opvolger van de e-NV200, heel lang een van de weinige e-bestellers in Nederland. De Townstar EV is dan weliswaar een voortborduren op de Renault Kangoo en de Mercedes-Benz Citan, hij heeft een heel eigen gezicht. De zwarte grille ziet er modieus uit en past goed bij de grijze bumper. Achter het grote Nissan-logo gaat de laadaansluiting schuil. Fraai zijn ook de LED-koplampen en de lichtmetalen velgen. De Nissan toont goed en is – smaken verschillen – misschien wel de hipst uitziende besteller in deze test. De Nissan heeft een elektromotor van 121 pk en een accupakket van 45 kW. De onboardlader is 3 fase en goed voor 22 kW. Natuurlijk is ook de Nissan als EV voorzien van een automaat. De bediening daarvan gaat echter met een grote pook. Vinden wij niet nodig, er zijn ook draaiknoppen of hendeltjes zoals bij de Fiat mogelijk. Met de pook stel je ook de mate van regeneratie in, in drie mogelijke standen is one-pedal driving goed mogelijk. De Nissan was voor onze test uitgevoerd als luxe Tekna, met onder meer stoelen met stof en kunstleer en een fraai fullcolour instrumentarium. Op het dashboard vinden we een goed te bedienen multimediasysteem, inclusief navigatie. Er is ook een knop voor het optionele 360 graden camerasysteem, waarmee het heerlijk parkeren en navigeren is. We kunnen de Nissan geruisloos starten met een startknop, de deuren gaan keyless open. Ook de Nissan ligt dankzij zijn iets hogere gewicht goed op de weg. Hij is de zwaarste van ons testkwartet, maar mag 637 kg aan lading meenemen én maar liefst 1500 kg aan de trekhaak meenemen. De Nissan is lekker eigenzinnig en zero-emissie, maar ook aan de prijs. Met bijna 38.000 euro is hij de duurste testauto op deze pagina’s.

Opzet & Conclusies

Wie als bedrijfseigenaar op dit moment gaat kijken naar een nieuwe bestelauto, moet zichzelf de vraag stellen: kies ik voor een auto met een dieselmotor of ga ik voor elektrisch? Het compacte segment hebben we gekozen als uitgangspunt voor deze test. Natuurlijk kunnen we dan het aanbod nieuwe elektrische bestellers naast elkaar zetten, maar deze keer kozen we voor wat anders: een dieselbesteller met zijn vergelijkbare elektrische tegenhanger. Dat is goed mogelijk, al is nog van lang niet elke dieselbesteller in het compacte segment een elektrische variant. Niet van de Ford Transit Connect bijvoorbeeld, en ook niet van de Volkswagen Caddy, auto’s die we vorig voorjaar in onze multitest hadden.

Stellantis heeft met de merken Citroën, Fiat, Opel en Peugeot van elke compacte bestelauto met dieselmotor ook een elektrische variant. Toyota heeft dezelfde auto in de aanbieding als ProAce City, eveneens met diesel- of elektromotor. Wij kiezen voor deze test voor een Citroën Berlingo met dieselmotor en een elektrische Fiat Doblò. Een ander merk, dezelfde auto, het belangrijkste verschil is de aandrijflijn. Hetzelfde doen we met de Mercedes-Benz Citan. Die kwam naar deze test met een dieselmotor. Hij komt hopelijk later dit jaar ook als eCitan naar Nederland. Ter vergelijking kiezen we voor de Nissan Townstar EV. Die is er enkel als elektrische bestelauto, niet met een verbrandingsmotor. De eCitan en Townstar is er overigens ook als Renault Kangoo E-Tech Electric. De Renault is er ook als diesel. In deze test vergelijken we dus de Citroën en de Fiat en de Mercedes en de Nissan. En onderling vergelijken kan natuurlijk ook.

Kijken we naar de techniek van ons testkwartet, dan zien we dat de elektrische Fiat en Nissan iets meer pk’s hebben. Zij zijn ook standaard voorzien van een automatische transmissie. De elektrische bestellers zijn sneller en ook stiller. Ze zijn ook ongeveer 200 kg zwaarder, maar hebben hetzelfde of zelfs meer laadvermogen. De Nissan heeft 637 kg laadvermogen, de vergelijkbare Mercedes 538. De elektrische Fiat mag 735 kg meenemen, de Citroën op diesel 683 kg. De tijd dat een elektrische bestelauto niks mocht trekken ligt achter ons. De Fiat mag 750 kg trekken, bij de andere drie (ook de Nissan dus) mag 1500 kg aan de trekhaak.

De verbruikstest is interessant. We reden over een korte, gevarieerde route van circa 65 km. Dat is natuurlijk peanuts voor de dieselauto’s. De Citroën en de Mercedes-Benz verbruikten maar een paar liter diesel en hadden in nog geen minuut weer een volle tank. De Fiat E-Doblò reed in 65 km 27 procent van de accucapaciteit weg en had van de 258 km actieradius nog 172 km over. De Nissan Townstar had na 65 km rijden nog 70 procent stroom over en verloor 72 km aan actieradius. Qua stroomverbruik ontlopen de auto’s elkaar niet veel. Het opladen van de accu’s was een avontuur op zich. We hadden beide e-bestellers gekoppeld aan 150 kW DC snelladers. De Fiat kan met 100 kW laden, de Nissan met 80 kW. Desondanks duurde het bij de Fiat iets meer dan een uur voor de accu’s weer op 100 procent zaten, de Nissan deed er bijna twee uur over. Echt megalang. We geloven niet dat dit aan de auto’s ligt, wel aan de prestaties van het stroomnetwerk en lader, die niet de beloofde hoeveelheid stroom permanent kunnen leveren.

De elektrische Fiat en Nissan zijn ongeveer 15.000 euro duurder in aanschaf. Maar wat zijn de kosten in de praktijk? Op de website welkeebestelbus.nl kun je leuke kostenvergelijkingen maken. Met wat gemiddelde parameters, een jaarkilometrage van 30.000km, een looptijd van vijf jaar en gebruik van SEBA- en MIA-subsidie voor de elektrische bestellers, komen we uit op een prijsverschil van 100 euro per maand tussen de Citroën en de Fiat en 150 euro per maand voor de Mercedes en de Nissan. In het voordeel van de dieselauto’s, voor de duidelijkheid. Naarmate de tijd vordert, zal dat verschil naar verwachting kleiner worden.

Tekst: Arjan Velthoven
Fotografie: Jan Lieftink
Fotolocatie: Kuster Energy, Doetinchem


1 reactie op “Multitest: diesel tegen elektrisch

  1. Evert Vink schreef:

    Ik vind dat je ook de laad uren mee moet rekenen.
    Je zou maar met twee man in een busje zitten en 2x een half uur stil moeten staan om te laden langs de rijksweg.
    Dat gaat ook in de papieren lopen.
    Ik heb zelf regelmatig dagen dat ik 500 km moet rijden. Dan moet je gewoon 3 tot 4 keer laden.
    Kan ik minder op een dag doen en het kost ook nog eens een paar uur die betaald moeten worden.

    Dat rekent niemand mee.
    En je kan wel zeggen dat je in de stad bij een laadpaal moet gaan staan maar die auto heb ik nodig bij de klus. Dus dat gaat niet.
    Dan kom ik ook bij boeren of dorpjes waar ze niet eens staan.
    Prive rijd ik wel elektrisch. Maar dat is niet zo veel.

    Dan krijgen we straks het probleem dat je de stad niet meer in mag.
    Kom ik van een klus vandaan die 150 km ver is moet ik nog een storing doen in Amsterdam. Mag ik er niet in. Met een Elektrische bus kom ik niet ver laat staan met een aanhanger.
    Zou ik er eentje hebben die wel 400 km ver kan rijden, die er niet zijn maar stel. Staat lekker aan de laadpaal op de zaak moet ik ’s avonds nog even een storing doen.
    Sorry de auto is nog lang niet vol dus ik kan niet komen.
    Ik heb al gedacht aan een bus op benzine en dan ombouwen naar lpg.
    Die is er niet.

    Ik moet dit jaar een nieuwe bus kopen. Dat gaat dan toch een diesel worden.
    Ik heb geen keus.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.