
Vorig jaar zomer testte Bestelauto een kwartet actuele bestelauto’s. Die zijn deels heel verschillend, maar één belangrijk component hebben ze gemeen. Onder de hete zomerzon, in de nabijheid van een terras, bogen wij ons over vier anderhalve liters. Diesel, natuurlijk.
Het delen van componenten is in de automotive markt heel normaal. Allianties tussen autofabrikanten om te trachten de ontwikkeling van auto’s zo goedkoop mogelijk te laten geschieden, zijn aan de orde van de dag. Al eens eerder schreven we daar op deze plek over, maar de trend gaat maar door. Weinigen konden geloven dat Mercedes-Benz, een merk met een toch geheel eigen imago, een samenwerking zou aangaan met Renault. Een Duitser in bed met een Française, wat moet daar van komen? Grappenmakers noemden de Mercedes-Benz destijds al ‘Le Citan’. De eveneens nieuwe Dacia Dokker Van heeft een bodemplaat die is afgeleid van die van de Nissan NV200. En zo spelen autofabrikanten vrolijk leentjebuur om de kosten zoveel mogelijk te beperken.
Met de introductie van de nieuwe Mercedes-Benz Citan en de Dacia Dokker Van ontdekten we een wel heel opmerkelijk verschijnsel: vier bestelauto’s in hetzelfde segment delen dezelfde motor: de Renault 1,5 dCi. Dat is een krachtbron met een geschiedenis. Deze motor, met codenaam K9K, is namelijk al elf jaar op de markt en is inmiddels al toe aan zijn vierde editie. De motor is ontwikkeld door Nissan en Renault en vond zijn weg naar talloze modellen van die merken. Renault heeft becijferd dat elke derde Renault die wereldwijd verkocht wordt een 1,5 dCi diesel in het vooronder heeft. De nieuwste versie voldoet natuurlijk aan Euro 5, maar is met wat kleine aanpassingen ook al klaar voor de aanstaande Euro 6-emissienorm. De verkrijgbare motorvermogens variëren van 65 tot 110 pk.
In deze multitest komt een aardige variatie van die vermogens aan bod. De Dacia Dokker Van is het lichtst gemotoriseerd, met 75 pk. De Mercedes-Benz Citan en de Renault Kangoo Express hebben beide de versie met 90 pk. De Nissan NV200 is het krachtigst gemotoriseerd in dit kwartet, met 110 pk. De Nissan is trouwens ook de senior in het gezelschap, want hij stamt van 2009. Echt brandnieuw is de Renault Kangoo Express, die is voorzien van een nieuw front en wat aanpassingen in het interieur.
De markt voor dit segment, in het verleden nogal oneerbiedig koeriersauto’s genoemd, is danig in beweging. Niet alleen bieden diverse fabrikanten elektrische versies aan of werken daar hard aan (bijvoorbeeld Renault en Nissan), er worden ook nieuwe modellen op de markt gebracht. De nieuwe Ford Transit Connect, de verse International Van of the Year 2014, is een auto die de concurrentieverhoudingen in dit segment wel eens fors op de proef zou kunnen stellen. Maar er zijn natuurlijk nog veel meer bestelauto’s die directe concurrenten zijn van de hier geteste modellen. Denk maar eens aan de Citroën Berlingo, de Peugeot Partner, de Fiat Doblò Cargo of zijn tweelingbroer de Opel Combo. Allemaal zeer interessante modellen, maar ze missen allemaal een belangrijk kenmerk om aan deze test te mogen meedoen: ze hebben geen 1,5 dCi common rail diesel onder de motorkap.
Dacia Dokker Van 1.5 dCi Ambiance
Dacia is van oorsprong een Roemeens merk, dat de afgelopen jaren door moedermerk Renault nieuw leven is ingeblazen. Al eerder testten we in Bestelauto de Logan Van, en ook op de personenautomarkt doet Dacia van zich spreken. Allemaal met uiterst voordelige auto’s, die zeer welkom zijn in krappe tijden als deze. De Dokker Van heeft een, en dat is al heel wat in deze tijd, eigen gezicht, met een forse grille en een vrij hoog gelegen motorkap. In combinatie met de koplampen is er zelfs sprake van een agressief front. Aan de rechterzijkant vinden we een schuifdeur voor toegang tot de laadruimte. Het uitklapraampje in die deur is optioneel. Het ruitje is echter niet goed bruikbaar om vanaf de bestuurdersstoel het verkeer in de gaten te houden, daarvoor is het ruitje in het tussenschot net iets te klein. Aan de achterzijde heeft de Dokker Van twee asymmetrische deuren, en net als aan de voorkant een kunststof bumper in het grijs. De Dacia is een budget-auto, en dat zie je aan de binnenzijde. De materialen en de afwerking zijn allemaal in orde, maar verwacht geen echte luxe. Het is al heel wat dat dashboard en deuren in twee kleuren zijn uitgevoerd. Er is voldoende opbergruimte, met een vak boven het hoofd, maar een klepje voor het dashboardkastje ontbreekt dan weer. De stoelen geven geen geweldige steun, maar wel voldoende. De spiegels zijn wat aan de kleine kant, goed kijken dus. Midden in het dashboard zit een prachtig Media Nav multimediasysteem. Er zit zelfs een knopje met AC (airconditioning) in de middenconsole, maar al die prachtige zaken zijn optioneel. De Dokker heeft minder pk’s dan de andere auto’s in deze test, maar dat deert niet echt, tenzij je snel weg wilt zijn bij het stoplicht. Bij het tankstation profiteer je daar weer van. De Dokker Van heeft een laadvolume van 3,1 kuub en een laadvermogen van 733 kg. Dat gecombineerd met zijn scherpe vanafprijs van nog geen 7.000 euro maakt van de Dokker Van een interessante keus.
Mercedes-Benz Citan 109 CDI Blue Efficiency
Iedereen ziet het: die Citan, die lijkt ergens op. Met wat hulp kwamen geïnteresseerden in onze testweek ook nog wel op de naam Kangoo. Het front van de Citan is met hulp van de Nederlandse designer Bertrand Janssen flink aangepast en past wat betreft looks wel bij familieleden Vito en Sprinter. Aan het uiterlijk zijn verder minieme wijzigingen gedaan, zoals aan de achterlichten en de buitenspiegels. Wie de Citan echter en profil ziet, zou zweren dat hij naar een Kangoo kijkt. Daar veranderen zelfs de fraaie 16 inch lichtmetalen velgen niets aan. Ook het interieur is grondig aangepakt door Mercedes-Benz. Wie gaat zitten, wordt verrast door de stevig zittende stoelen. Mercedes heeft onder meer voor de positie van de passagiersairbag lang gestudeerd op het dashboard, en is met een nogal lomp compromis uit de bus gekomen. In het midden is het dashboard vreemd hoog opgebouwd, met twee ventilatie-units in de top. Het handige A4 –documentenvak plus boordcomputer readout van de Kangoo zijn compleet verdwenen. Jammer, want nu is er geen echt goede aflegruimte voor documenten. Ook de standaard cruise control, die bij Renault heel handig op het stuur te bedienen is, is bij de Citan afwezig, evenals audiobediening op het stuur. Onze test Citan was wel voorzien van een Blue Efficiency pakket, met onder meer een schakelindicator (die al mooi vroeg oplicht), banden met lage rolweerstand en een start-stopfunctie. De Citan onderscheidt zich pas echt als je er mee gaat rijden. Het onderstel van de Citan is fors aangepast, met onder meer een grotere spoorbreedte, andere en lagere veren, een dikkere stabilisatorstang achter, een directere besturing en bovenal een andere afstemming van de diverse elementen. Daardoor is de Citan wat stugger, maar het gevoel met de weg is ook veel beter. In de bochten is er meer stabiliteit. Het verbruik is, hoe kan het ook anders, vrijwel gelijk aan dat van de Kangoo. De prijs van de Citan is in de basis heel netjes, maar wie wat opties monteert, is zo wat duizendjes extra kwijt.
Nissan NV200 1.5 dCi Business
Nissan heeft de NV200 ooit ontworpen als een ‘World Van’, een bestelauto die op markten in de hele wereld verkocht moet worden. Mooi, maar je ziet aan de hoge, smalle carrosserie dat dit van oorsprong een Aziatische auto is. Op ons testmodel zat ook nog eens een imperiaal en 14 inch wielen. Hij is langer en smaller dan de andere auto’s in deze test. De ruimte in de cabine is voor een auto van deze breedte best netjes, alleen de ruimte achter het stuur lijkt bestemd voor Japannertjes. De hoogte boven de chauffeursstoel en de ruimte voor het hoofd zijn bijvoorbeeld minder dan bij de andere auto’s. De chauffeur zit ook vrij hoog, en de verstelbaarheid van de stoel valt tegen. Een ergonomische misser is de bediening van de elektrische ramen, die hinderlijk ter hoogte van je linkerknie zit. De Nissan heeft wel grote spiegels en een rijke uitrusting vanwege de Business versie. Zo is er keyless entry, airco en bediening van de cruise control op het stuur. Ook is er voldoende bergruimte, maar niet boven het hoofd. Het dashboardkastje is niet afsluitbaar, en dat is jammer in een dure versie als deze. De Nissan heeft de sterkste versie van de 1.5 dCi, met 110 pk. Hij heeft daarom als enige een zesversnellingsbak en is lekker rap met optrekken. De motor wordt overigens gestart met een eigenaardige druk-draaiknop, die je even moet leren begrijpen. In de verbruikstest scoort de Nissan het minst, maar dat is niet verwonderlijk met meer pk’s en een imperiaal op het dak. De NV200 produceert het meeste geluid op de snelweg, en je hoort de turbo luid fluiten. De grotere lengte van de Nissan komt ten goede aan de laadruimte. Die is met 4 kuub het grootst van alle hier geteste auto’s. Jammer is dan wel dat het laadvermogen niet wat groter is. Opvallend is de tilhoogte van 52 cm. De Nissan ligt sowieso wat laag bij de grond, onder de achteras vonden we maar 12 cm bodemvrijheid.
Renault Kangoo Express 1.5 dCi Energy StopStart Comfort
De Renault Kangoo is sinds zijn introductie in 1997 uitgegroeid tot een van de meest succesvolle bestelauto’s ooit. Natuurlijk is de auto in die jaren diverse malen vernieuwd, en de meest recente update vond dit voorjaar plaats. Dat is vooral een cosmetische ingreep. De bumper is aangepast, maar het meest in het oog springend is de nieuwe grille met het bekende Renault logo. De voorzijde is nu geheel in lijn met de rest van de Renault familie. Ook de koplampen werden licht aangepast, en hetzelfde geldt overigens voor de lampen aan de achterkant. Grappig is dat de spiegels die we het eerst bij de Citan zagen, nu ook gemonteerd zijn op de Kangoo. Al met al heeft de Kangoo nu weer een eigentijds uiterlijk. Renault heeft ook het interieur van de Kangoo veranderd, met een nieuw stuurwiel en licht aangepaste stoelen. Die zitten wat steviger dan voorheen, maar zijn in vergelijking met de Citan nog steeds zacht. Het dashboard oogt nog steeds fraai, het grote vak bovenop het middengedeelte is gebleven. Net als bij de Citan stoort de grote handrem ons nog steeds. Lof verdient Renault voor alle knopjes op het stuur en aan de stuurkolom. De bestuurder hoeft echt nooit de handen van het stuur te halen. De nieuwe Kangoo Express is dus ingericht op comfort (het blijft een Franse auto) maar veel meer nog op efficiency. De kosten voor de gebruiker worden namelijk steeds belangrijker. Daarom is het mooi dat Renault op deze Kangoo de eco-modus monteerde. Als we die knop indrukken, sleutelt het motormanagement aan het koppel, het schakelpatroon en de stand van het gaspedaal. Maar ook met de schakelindicator en het start-stopsysteem is diesel te besparen. Renault levert op de Kangoo Express ook standaard een radio met USB- en AUX-aansluitingen en Bluetooth. De 1.5 dCi produceert samen met de banden wat meer lawaai. Het brandstofverbruik is ongeveer gelijk aan dat van de Citan. Dat geldt vanzelfsprekend ook voor de laadruimte.
Tja, bovenstaande 4-ling hebben (samen met Ford Transit) nog één ding gemeen: Ze zijn niet als diesel-automaat leverbaar!
Dit in tegenstelling met Fiat Doblo/Opel Combo, Citroen Berlingo/Peugeot Partner, VW Caddy concurrenten….