Ik ben, privé en voor mijn werk, altijd zeer betrokken geweest bij verkeersveiligheid. Maar nu meer dan ooit.
Afgelopen maand reed een vriend van me achter een bestelauto, die plotseling van de weg raakte en over de kop sloeg. Daarbij zag mijn vriend iets ‘wegvliegen’ uit de auto. Toen hij gestopt was en naar de plek des onheils liep, zag hij wat het was: de bestuurder was uit de auto geslingerd. De man lag zeer zwaargewond in het gras. Hij kon nog wel praten en zei dat hij zijn gordel niet om had gehad en ‘even’ zijn smartphone op wilde rapen, die op de vloer van de auto was gevallen. Toen was hij de controle over het stuur kwijt geraakt. Mijn vriend bleef bij de man tot de hulpdiensten er waren, maar hoorde later dat de man op weg naar het ziekenhuis overleden was. Geschokt door dit verhaal zocht ik het op bij een nieuwssite, en daar werd ik nog meer geraakt. De bestelauto die de onfortuinlijke man bestuurde behoorde tot een van de grootste bestelautovloten van Nederland, van een bedrijf met een zeer bekende naam. Hoe is het toch mogelijk dat zelfs zo’n grote fleetowner het niet voor elkaar heeft dat zijn berijders de gordel dragen? Het heet niet voor niets een veiligheidsgordel! Hoe zou de betrokkenheid wat betreft veiligheid dan zijn bij de kleine fleetowners, die misschien nog nooit bewust hebben nagedacht over veiligheidsbeleid, vraag ik me dan af. Ik ben zeker niet de persoon die met het vingertje gaat zwaaien, maar ik bind u één ding op het hart: als u uw bestuurders beter kan instrueren over veiligheid, doe het dan! Gordel om, telefoon niet bij de hand. Want elke echtgenoot, vader of zoon die ’s avonds niet thuiskomt, is er een te veel.
Deze blog verscheen eerder in Bestelauto magazine.
