In 1996 braken Citroën en Peugeot samen de bestelautomarkt open met de Berlingo en de Partner, een gezamenlijke productie. De auto’s betekenden een revolutie in het koerierssegment, dat daarna geweldig goed scoorde. Na twaalf jaar is het tijd voor een nieuwe generatie. Bestelauto testte de nieuwe Berlingo. Is hij weer zo shocking anders?
De Berlingo wordt net als de partner gemaakt in het Spaanse Vigo. Direct bij de introductie daar ter plekke konden we enkele maanden geleden al vaststellen dat de Berlingo er wat gelikter uitzag. De grille met de ver doorgetrokken chromen chevron van het beeldmerk geeft de auto een gedistingeerd voorkomen. De koplampen zijn ver over de motorkap getrokken. In de lengte, breedte en hoogte is de Berlingo gegroeid. De wielbasis is vier centimeter langer geworden. Aan de rechterzijde van onze test Berlingo zit een schuifdeur, die echter niet standaard is. Er moet 275 euro voor worden bijbetaald. Aan de achterzijde heeft de Berlingo twee asymmetrische deuren. Mooi zijn de nieuwe units van de lampen aan de achterzijde.
Berlingo Trio?
Er wordt hoog opgegeven van de drie zitplaatsen voorin. In onze testauto zitten gewoon twee stoelen, en da’s maar goed ook. Een eerste praktijktest wees uit dat het wel heel krap is voor drie volwassenen voorin. Citroën weet dat zelf ook wel, want het raadt in de brochure aan niet langer dan 20-30 km met zijn drieën voorin te zitten. Twee zitplekken dus voorin in onze auto, en daar tussen stond een middenconsole met een opbergvak van 13 liter. Groot voordeel ervan is dat het ding uitneembaar is. Handig als je hem niet nodig hebt of als je het interieur eens goed wilt reinigen. De Berlingo blinkt sowieso uit in opbergruimte. In de deuren, tegen het dak, in het dashboard; er is zelfs een vak net achter 
het stuur. Vanaf het stuur valt de prima zit op, net als het goede zicht rondom. We vragen ons wel af of mensen langer dan 1,90 m prettig zitten in de Berlingo, want het tussenschot beperkt de lengteverstelling van de stoel. Jammer is ook de knoppen van de bediening van de elektrische ramen. Die zitten in het dashboard, net achter de pook. Onhandige plek. Ook de knop voor centrale vergrendeling (ook van de laadruimte) zit daar. En nu we toch aan het zeuren zijn: de knoppen voor de bediening van de ventilatie doen wat ielig aan. Benieuwd of die een paar honderdduizend kilometer flink draaien en drukken overleven. Citroën verdient wel een pluim voor de neerklapbare leuning van de passagiersstoel. Achterop zijn twee bekerhouders gemonteerd. De afwerking van het interieur is over het algemeen goed in orde.
Ruimte
Even in de laadruimte kijken. Dat ziet er ruim uit, en Citroën is er in geslaagd om de wielkasten mooi weg te werken. De uiterlijke groei van de Berlingo is echter niet terug te zien in de laadruimte. Die is twee centimeter korter dan bij de vorige Berlingo en zelfs negen centimeter smaller. Tussen de wielkasten meet het 122 cm, dus er kan wel een europallet mee. Mathematisch gezien zouden er zelfs twee achter elkaar geladen moeten kunnen worden, maar of dat in de praktijk ook werkt valt te betwijfelen en is afhankelijk van bijvoorbeeld de te vervoeren materie. Onze Berlingo had op de laadvloer een rubber mat liggen (optie) die echter nogal glad was. Wel handig is de 12 V aansluiting en het uitneembare lampje. Goed nagedacht heeft Citroën over de scharnieren van de achterdeuren. Die kunnen met een mooi solide systeem 180 graden open. De linkerachterdeur heeft een palletje waarmee hij onafhankelijk van de rechterachterdeur kan worden vastgezet en zo nooit meer open of juist dicht waait bij laden en lossen. Slim. De achterbumper bestaat uit drie stukken, wat voordelig is bij reparaties na botsinkjes.
Zuinig
De Citroën Berlingo heeft het onderstel gekregen van de personenauto C4 Picasso, en dat kun je merken. Het rijgedrag van de Berlingo is een stuk vooruitgegaan en hoeft niet onder te doen voor dat van een personenauto. De 1.6 HDi diesel levert 90 pk en dat doet tamelijk geruisloos en vooral zuinig: wij kwamen uit op een verbruik van 1 op 17,4. Ook het koppel van 215 Nm (vanaf 1750 toeren) stemt tot tevredenheid. Het verbruik is zeker prima gezien het gewicht van 1429 kg van deze auto, bijna 300 kg zwaarder dan zijn voorganger. Het laadvermogen is met 551 kg zo goed als hetzelfde. Tegen bijbetaling van 250 euro kan het laadvermogen worden verhoogd tot 770 kg.
Zo’n forse impact als in 1996 zal de nieuwe versie van de Citroën Berlingo niet hebben. Hij is sterk verbeterd, maar in dit segment kan het wiel niet meer opnieuw worden uitgevonden. Vreemd is en blijft dat de laadruimte niet profiteert van de groei van de carrosserie. Het kenmerkt deze Berlingo, die niet revolutionair is, doch louter evolutonair.
Download hier de test, inclusief alle specificaties en metingen, in een PDF
