Met ingang van 1 september van dit jaar moeten nieuwe modellen bestelauto’s voldoen aan de Euro 6 uitlaatgas emissienorm. Dat zorgt voor flink wat veranderingen in het gamma bestelauto’s. Bij het segment van de populaire koeriersauto’s, de panelvans zeg maar, is dat niet anders. Bestelauto zet in deze multitest vijf competitieve, deel nieuwe bestelauto’s op een rij.
Even recapituleren: wat was er ook alweer aan de hand met Euro 5 en Euro 6? Tot de zomer van dit jaar moesten alle nieuw op de markt gebrachte bestelauto’s voldoen aan de Euro 5 emissie-eis. Dat hield in: uit de uitlaat mag maximaal 280 mg NOx/km Komen. Met ingang van 1 september jl. van dit jaar is die eis verhoogd naar maximaal 125 mg NOx/km. Dat lijkt te betekenen dat elke nieuwe bestelauto die u vanaf nu bij de dealer koopt, voldoet aan de Euro 6 emissie-eis. Bijna juist, maar niet helemaal. Het gaat vanaf 1 september 2015 om nieuwe types bestelauto. Pas over een jaar, 1 september 2016, moeten alle nieuw geregistreerde bestelauto’s Euro 6 zijn. Het geeft fabrikanten en dealers een jaar lang de tijd om van hun Euro 5 (b of +) voorraad auto’s af te komen. Er is de afgelopen tijd nogal wat ophef geweest over de geregistreerde uitstoot en de werkelijke uitstoot, vooral waar het Volkswagen betreft. Deze test vond plaats voordat ‘dieselgate’ losbarstte, en wij hadden destijds geen reden aan te nemen dat er verschil zou zijn tussen gemeten en werkelijke uitstoot, vandaar dat u daar in deze test ook verder niets over leest.
Nieuwe bestelauto’s mogen dan wel veelal Euro 6 gecertificeerd zijn, onze testauto’s zijn dat nog niet allemaal. Van ons testquintet voldoen alleen de Peugeot en de Volkswagen daadwerkelijk aan Euro 6. Bij Volkswagen is dat wellicht een opluchting, want de malversaties met maskerende software zit voor zover nu bekend niet plaats bij Euro 6 motoren van het merk uit Wolfsburg. De Renault Kangoo die wij van de importeur meekregen was al wat ouder en nog voorzien van een Euro5b motor. Dat geldt ook voor de Fiat Doblò Cargo. Ford heeft voor zijn Transit Connect de Euro 6 motoren klaarstaan, maar ze waren ten tijde van onze test nog niet gemonteerd. Wie een Euro 6 auto gaat rijden krijgt daar een cadeautje bij: een Adblue vulpunt, maar daarover later meer.
Niet alleen motorisch is ons testquintet vernieuwd. De diverse fabrikanten hebben de overgang naar Euro 6 aangepakt om ook op andere vlakken vernieuwingen door te voeren. In de vorige edities van Bestelauto hebben we al uitgebreid aandacht besteed aan de ‘nieuwe’ Citroën Berlingo en broertje Peugeot Partner, Fiat Doblò Cargo en Volkswagen Caddy. De Renault Kangoo en Ford Transit Connect werden al eerder vernieuwd. Opvallend daarbij is dat fabrikanten daarbij vaak spreken van een ‘nieuwe Caddy’, bijvoorbeeld, maar dat de auto’s qua uiterlijk weinig veranderen. Dat heeft als oorzaak dat het ontwerpen van een nieuwe carrosserie nu eenmaal heel veel ontwikkelingsgeld kost. Nieuw of vernieuwd, het blijft een feit dat met dergelijke veranderingen een nieuwe vergelijkende test in dit segment meer dan gerechtvaardigd is. Kortom: een sterk deelnemersveld.
Fiat Doblò Cargo 1.6 SX MJ EcoJet – Happy make-over
Fiat introduceerde haar nieuwe Doblò Cargo eerder dit jaar. Nou ja, nieuw, van buiten is alleen de voorzijde vernieuwd. De grote, ellipsvormige koplampen zijn wat kleiner geworden en de grille is groter gemaakt, tot een brede ‘smile’ over bijna de gehele breedte. Die zit er natuurlijk deels om meer lucht aan te voeren voor de Euro 6 motoren, die later worden geïntroduceerd. De glimlach geeft de Doblò een happy voorkomen. In het interieur is niet veel veranderd. Het U-Connect multimedia- en navigatiesysteem ziet er mooi uit en functioneert goed. Er is de mogelijkheid om met Eco-Drive aan je rijstijl te schaven en, handig voor wagenparkbeheerders, de rijstijl van de chauffeurs te beoordelen. Het twotone display in het instrumentencluster doet daarentegen wel wat ouderwets aan. Naar Nederlandse wetgeving is de Doblò Cargo voorzien van een volledig tussenschot. Dat beperkt naar ons idee de lengteverstelling van de stoel. Met onze gemiddelde lengte moesten wij de stoel al op zijn verst naar 
achteren zetten om comfortabel te zitten. Onze testauto is dit keer voorzien van twee stoelen in plaats van een bestuurdersstoel en een tweezitsbankje, waar we een paar maanden geleden mee reden. Toen ontbrak een koffiebekerhouder, die in deze versie wel aanwezig is. Wel ontbreekt een handig documentenvak op het dashboard. Daarentegen bevindt zich boven de voorruit wel een groot en bruikbaar opbergvak en de vakken in de deuren zijn eveneens goed te gebruiken. Fiat is vanouds goed in motoren. Dat is ook te merken in deze Doblò Cargo. De 1.6 MultiJet II heeft 105 pk en een koppel van maar liefst 290 Nm. De EcoJet uitvoering betekent een start-stop functie en een beloofd 15 procent lager verbruik. Dat kwam er bij onze verbruikstest niet helemaal uit. Wel is de motor ongemeen fel en greep de koppeling verrassend snel aan. De laadruimte is marktconform. De Doblò Cargo scoort goed als het gaat om laadvermogen en laadvolume. Dat merken we ook in de cabine, waar de ruimte en het zicht rondom erg goed zijn. In tegenstelling tot sommige andere bestelauto’s heeft deze Doblò Cargo wel in hoogte verstelbare veiligheidsgordels en een haakje voor een jas. Positief verrast zijn we door de onafhankelijke achterwielophanging. Die verbetert het rijcomfort fors, tot op het niveau van een personenauto.
Ford Transit Connect 1.6 TDCi Trend – Zuinigheidskampioen
In 2014 won de Ford Transit Connect de International Van of the Year Award. In de multitest van dat jaar vonden we zelf ook de Transit de betere keuze in dit segment. We noemden het zelfs ‘de nieuwe maatstaf’. Een heerlijk rijdende bestelauto die het comfort van een personenwagen dicht benaderd. Het interieur oogt nog steeds als dat van een personenwagen. De middenconsole met ingebouwde navigatie (wel klein) oogt wat druk met alle knoppen. Bij de nieuwste modellen personenwagens is Ford afgestapt van deze drukke middenconsole, dit zouden ze ook best kunnen doorvoeren naar de bedrijfswagens. Toch zit de Connect qua ergonomie nog steeds goed in elkaar. De stoelen zitten prima, zijn comfortabel en bieden voldoende steun. De cabine biedt verder voldoende opbergvakken en in de deuren is ook de nodige bergruimte, onder andere voor flessen. Deze Connect was uitgevoerd met drie zitplaatsen, maar 
echt comfortabel met drie volwassen personen naast elkaar zitten is er niet bij. Wel is deze bank op te klappen en met daaronder wat bergruimte. Tevens zijn er dan bruikbare bekerhouders voorhanden. Vanwege de grote voorruit heeft Ford gekozen voor grote zonnekleppen, maar als deze naar beneden geklapt zijn bij laagstaande zon is er weinig zicht op de weg. Fijn is de voorruitverwarming en de achteruitrijcamera is nu geïntegreerd in het navigatiescherm. Mooi is het kleuren TFT-scherm tussen de toerenteller en snelheidsmeter, zeker als je de schermpjes bij de overige kandidaten bekijkt. De laadruimte van deze L2 is vanzelfsprekend groter dan die van de overige vier. Een punt van kritiek in de vorige test was het beperkte laadvermogen van de Connect in L1-uitvoering, deze L2 zit nu op hetzelfde niveau als de overige vier L1 kandidaten, maar blijft per saldo wel wat achter. Ford heeft veel aandacht besteed aan het onderstel en de wielophanging. Dat resulteert in een prima weggedrag dat vergelijkbaar is met personenauto’s. Voor deze test kregen wij, bij gebrek aan een Euro 6 motor, een testauto mee met Euro 5 motor, een vijfbak en zonder start/stop systeem. De 1.6 dieselmotor is niet de snelste van dit vijftal, maar wel mooi stil, soepel en zuinig, zelfs de zuinigste uit deze test. En dat gewoon met vijf versnellingen.
Peugeot Partner XT 1.6 BlueHDi – Technisch verfijnd
De Peugeot Partner draait al heel wat jaren mee in dit segment, samen met zijn tweelingbroer Citroën Berlingo. De tweeling werd eerder dit jaar vernieuwd. Geen schokkende make-over, enkel wat cosmetische aanpassingen. De leeuw figureert nog altijd prominent op de Peugeot, en wij vinden de Partner er nu van voren eigenlijk beter uitzien dan de Berlingo. Beide auto’s hebben vanaf nu fraaie LED-verlichting. Een miniem detail, maar wel fraai zijn de wieldoppen op deze Partner. Geeft hetzelfde effect als lichtmetaal, maar kost veel minder. Verder is er uiterlijk aan de Partner weinig te melden. In het interieur stelt het dashboard wel een beetje teleur. Het gaat al lang mee en mag echt wel eens vernieuwd worden. Dan komen we tenminste af van die rare details als de knoppen voor de raambediening in de middenconsole en onbruikbare ronde vakjes. Het stuurwiel is enkel voorzien van een airbag, alle bediening zit achter het stuur aan stengels. De Partner heeft wel voldoende opbergruimte, zowel op het dashboard als in de grote middenconsole. Handig is het smartphone vakje 
aan de rechterzijde van de versnellingspook. Ook de bekerhouder zit op een prima plek aan de voorzijde van de middenconsole. De zit achter het stuur is wat aan de hoge kant. Dat past helemaal niet bij de trend om bestelauto’s steeds meer als personenauto’s te laten aanvoelen. Nieuw is het multimedia- en navigatiesysteem. Het geeft veel informatie, maar een volledig kleurendisplay had best gemogen. Handig is de achteruitrijcamera. De laadruimte is niet veranderd. Wel kierde het tussenschot tussen cabine en laadruimte, een slordigheidje qua afwerking? De Partner is voorzien van de sterkste diesel, met 120 pk. Dat betekent naast lekker accelereren ook fikse bijtelling. De motor is wel zuinig. Dat is fijn in deze nieuwe Euro 6 – uitvoering. Er moet wel Adblue bijgevoegd worden om dat te halen, maar dat hoeft slechts elke 20.000 km. Daardoor hoef je niet zelf te gaan klooien met ureum, wel zo fijn. De zesbak wordt door sommigen als wat hakerig beoordeeld. Het onderstel van de Partner komt van de Citroën Picasso en beschikt ook over een onafhankelijke, licht meesturende achteras. Dat kun je merken, want de wegligging van deze auto is prima.
Renault Kangoo dCi 90 Stop en Start – Vertrouwd concept
De Renault Kangoo Express is van deze vijf testauto’s alweer de langst meelopende. In 2013 werd de Kangoo optisch en motorisch aangepast, maar de basis van deze generatie stamt uit het voorjaar van 2008. Het is inmiddels een vertrouwd concept, maar daardoor wel de minst moderne van het vijftal. Daar komt verbetering in, want naar schatting volgend jaar komt er een nieuwe Kangoo. De Kangoo in onze test geeft het meeste het bedrijfswagengevoel weer, waar de overige testauto’s meer naar personenwagenmaatstaven te gaan neigen. Daarmee is de Renault heus geen slechte auto, sterke kanten zijn nog steeds de soepele dieselmotor, de aandrijflijn, het veercomfort en het zicht rondom. De stoelen zijn wel op Franse leest, dus aan de zachte, comfortabele kant. Terwijl andere Franse merken kiezen voor stevigere stoelen, doet Renault dat (nog) niet. Je moet ervan houden. Doordat de testauto een redelijk basis-uitvoering is, ontbreekt het fijne R-link systeem met navigatie. Mensen die veel op de weg zitten zouden eigenlijk voor dit systeem moeten kiezen dat navigatie, multi-media, radio en telefoon combineert. Nu zien we in plaats van het R-Link systeem een goed bruikbaar documentenvak. Handig 
blijven de knoppen op het stuur en aan de stuurkolom, onder andere voor de bediening van de radio. Het dashboard is verder goed afleesbaar, maar het zou allemaal wel wat moderner mogen. De middenconsole is naast een handig opbergvak ook een prettige steun voor de rechterarm op langere ritten. De Renault beschikt wel over verstelbare veiligheidsgordels en tussen de twee voorstoelen zit een handig haakje op het tussenschot geschroefd. Voor een lager brandstofverbruik beschikt de Kangoo over een ‘eco’ knopje, een schakelindicator en een start-stop systeem. Qua brandstofverbruik zit de Kangoo een beetje in de middenmoot. Met zijn 90 pk dieselmotor is de Kangoo het lichtst gemotoriseerd in deze test, maar doet qua acceleratie en soepelheid niet onder voor de rest van het testveld. Wel is het geluidscomfort wat minder. Windgeruis en motorgeluiden dringen meer door in het interieur, waarmee de Renault de meest luidruchtige is van deze test. Inherent aan het ontwerp van 2008. De laadruimte is goed toegankelijk en de wielkasten steken niet heel ver de laadruimte in. Wel is het laadvermogen aan de lage kant. Positief zijn we daarentegen over de aanschafprijs, want de Renault is de goedkoopste in deze test.
Volkswagen Caddy 2.0 TDI DSG Highline – Prijzig kwaliteitsproduct
De Volkswagen Caddy, de meest verkochte compacte bestelauto in zijn segment, is grotendeels vernieuwd. Dat is uiterlijk te zien aan een strakke voorzijde en ook de achterzijde is gewijzigd. Daarnaast is ook het interieur is vernieuwd en gebaseerd op de personenwagens van Volkswagen. Zo zien we een multifunctioneel lederen stuurwiel met Adaptive Cruise Control (ACC), een modern multimediasysteem met navigatie en ga zo maar door. ACC op een compacte bestelauto hebben we nog niet veel gezien. Het systeem op zich is prima, maar niet in druk verkeer. Elke keer als een ander voertuig invoegt voor de Caddy, gaat deze, afhankelijk van de afstand tot de voorligger, fors in de remmen. De nieuwe Caddy is qua veiligheid helemaal bij de tijd met standaard vier airbags en multi collision braking. Het dashboard blinkt niet uit qua opbergvakken. Wel heel mooi is de plaats achter de schakelpook om een smartphone neer te leggen. Die plek is voorzien van een draadloze externe 
antenneverbinding voor een betere ontvangst en met aansluitingen voor USB, AUX en 12V. De afwerking is op Duits niveau, het kwaliteitsgevoel overheerst. De stoelen zijn degelijk en geven voldoende steun. Wel missen we een armleuning aan de bestuurdersstoel. Onze testauto is voorzien van een DSG automaat met zes versnellingen en vormt samen met de moderne Euro-6 TDI-motor een prettige combinatie. Jammer is wel dat het verbruik in vergelijking met de concurrentie achterblijft. De wegligging heeft VW prima voor elkaar, vooral op asfalt ligt de Caddy rotsvast op de weg. Met stevige verkeersdrempels echter veert de Caddy niet zo soepel en komt zelfs wat bokkig over. Dat kan te maken hebben met de 17 inch laagprofielbanden die onder de testauto lagen in combinatie met de starre achteras. Onze luxe testauto in Highline uitvoering was voorzien van diverse extra’s en gaat qua aanschafprijs richting de 30 mille. Veel geld in deze compacte klasse, al zit het met de restwaarde van de Caddy wel goed. Aan de ene kant merk je wel in het interieur dat de kwaliteit op een hoog niveau ligt, aan de andere zijde is deze compacte besteller niet standaard voorzien van een armleuning, haakjes voor een jas of zelfs maar verstelbare veiligheidsgordels. Handige zaken die veel van de goedkopere concurrenten wel hebben.
Lees de complete test in het digitale E-zine van Bestelauto.
