2024 is een bijzonder jaar. Het is het laatste jaar voordat er zero-emissiezones in steden gaan gelden en het is het laatste jaar van de BPM-vrijstelling voor bestelauto’s op diesel. En dat terwijl er zoveel nieuwe leuke bestelauto’s met (schone) dieselmotoren zijn! Wij testen een volledig nieuw kwartet.
Citroën Jumpy 2.0 BlueHDI
De Citroën Jumpy is onderdeel van de Stellantis-familie en Stellantis heeft recent haar gehele bestelautogamma vernieuwd. Ook de Jumpy heeft een nieuw front gekregen, compleet met een nieuw, opgefrist Citroën logo. Van de opfrisbeurt kun je van alles vinden, maar de Jumpy heeft in ieder geval weer een nieuw gezicht. Onze testauto was echt letterlijk vanaf de fabriek naar de redactie gebracht. Ten opzichte van de andere bestellers in deze test is de Jumpy wat korter. Dat zie je terug in het laadvolume, maar laadvermogen en trekkend vermogen mogen er best zijn. Het interieur is ook vernieuwd. Het stuurwiel heeft overdwars nieuwe spaken gekregen, wat fijn is om de handen op te laten rusten. Er zijn grote deurvakken en een fijne lange stoelzitting. In het dashboard vinden we een groot A4-vak en bekerhouders. Er is veel opbergruimte, ook onder de bijrijdersbank. De 2.0 liter BlueHDI motor functioneert goed met de zesgangs handgeschakelde versnellingsbak. Modern is de Jumpy met cruisecontrol met verkeersbordherkenning, en draadloze Android Auto en Apple Carplay. Het scherm op het dashboard is 10 inch groot, het optioneel digitale instrumentendisplay ook. Dat geeft prima info, voor het multimediascherm kiezen we graag voor wat Google dan Apple te bieden heeft. De Jumpy rijdt comfortabel, zoals je verwacht van een Franse auto, en met een eenvoudige rijkarakteristiek. De dieselmotor laat goed van zich horen en lust ook wel een slok diesel. De Jumpy heeft, samen met de andere Stellantis-varianten, een paar eigenaardigheden. Zo zijn de zijspiegels wat aan de kleine kant en heeft de richtingaanwijzer een irritant hard geluid. En over geluiden gesproken: ga maar vast wennen aan de ADAS-systemen. Deze nieuwe, verplichte systemen waarschuwen voor van alles en nog wat en niet zelden met een geluidje. Bij deze Jumpy zijn de geluiden beschaafd. Wil je er vanaf, dan moet je de hulpsystemen uitschakelen. Deze Citroën Jumpy was niet bovenmatig luxe uitgerust. Dat hoeft in principe ook niet, maar we zien wel dat de prijs van de Jumpy daardoor lekker laag blijft.
Ford Transit Custom 2.0 EcoBlue TDCI 320 Limited
De nieuwe Ford Transit Custom kwam als winnaar naar deze multitest. Ja, dat leest u goed. Niet van deze test natuurlijk, maar wel als regerend International Van of the Year. Dat is de Transit Custom natuurlijk niet voor niets geworden. Over smaak kun je twisten, maar het is niet moeilijk om te zien dat deze Transit Custom een stuk stoerder is dan zijn voorganger. Kijk alleen maar naar het front. Dat is voorzien van fraaie LED-verlichting, een dikke grille, grote luchthappers en een motorkap met de nodige welvingen. De welvingen zien we ook in de zijkant en aan de achterzijde van de carrosserie. Onder meer de fraaie 17 inch velgen geven aan dat deze Transit Custom niet standaard is uitgerust. Hij heeft een Limited-uitvoering. Dat zien we ook terug in het interieur, met onder meer een 8-weg verstelbare bestuurdersstoel, een bijrijdersbank met opbergruimte en een neerklapbare leuning als mobiele werkplek. De voorruitverwarming en de stuurverwarming (optioneel) zijn fijn als het kouder is. Dat stuur is heel apart trouwens. Het is niet vierkant en niet rond maar ergens tussenin. Het ligt goed in de hand en biedt prima zicht op het digitale instrumentendisplay. In een doorlopend cluster is ook het 13 inch grote touchscreen met SYNC 4 gepositioneerd, vol met slimme tools voor de gebruiker. Het dashboard biedt flink wat opbergruimte, inclusief een ruim dashboardkastje rechts. De airbag voor de passagier is daarom verhuisd naar het dak. Ford stond altijd bekend om het goede weggedrag van haar bestelauto’s, maar met de nieuwe Transit Custom overtreft het merk zichzelf wederom. De Transit Custom ligt goed op de weg en laat zich precies besturen. Een van de oorzaken daarvan is de nieuwe onafhankelijke wielophanging, die Ford ook de gelegenheid gaf het chassis goed in te richten voor alle aandrijfvarianten. De Transit Custom is breed, iets dat je terugziet in de cabine en ook in de laadruimte. De cabine is niet zo diep, maar hij biedt wel alle comfort en leefruimte dat nodig is. Met alle moderne systemen aan boord weegt de Ford behoorlijk wat, maar met ruim 3,2 ton totaalgewicht is er een alleszins aanvaardbaar laadvermogen.
Mercedes-Benz Vito 119 CDI Select
De Mercedes-Benz Vito kwam ook al brandnieuw naar onze redactie: nog geen honderd km stond er op de teller. De Vito is optisch wat verfraaid, met onder meer een nieuwe grille, nieuwe bumpers en LED-verlichting voor en achter. Op de groepsfoto’s in deze test is goed te zien dat de Vito een wat lagere neus heeft dan de overige drie testauto’s. Dit design gaat dan ook al best wat jaren mee. Het is algemeen bekend dat Mercedes-Benz werkt aan een volledig nieuw platform voor haar bestelauto’s, dat al in 2026 het levenslicht moet zien. Tot die tijd moeten we het onder meer doen met deze Vito, maar dat is helemaal niet erg. Hij bewijst zich allang als een betrouwbare, sterke en comfortabele bestelauto in dit segment. We kregen van de fabrikant een luxe Select-versie, met onder meer fraai lichtmetaal en chrome in de grille. De Vito is L3, dat wil zeggen de langste variant met een wielbasis van 343 cm en een lengte van 537 cm. De ruimte in de cabine van de Vito is gemiddeld. Toch hadden langere personen in ons testpersoneel onvoldoende ruimte achter het stuur van de Vito. De dikke luxe stoelen zitten al snel tegen het tussenschot aan. Goed om te weten dat er optioneel een tussenschot met meer ruimte beschikbaar is. Het stuur van de Vito is verder vernieuwd; de fijne swipeknopjes zijn gebleven. Het MBUX-systeem werkt fijn, zeker in combinatie met de Mercedes Me-app. De Vito heeft een digitale binnenspiegel. Het is eigenlijk geen spiegel maar een scherm voor de camera achterop de Vito. Het geeft een subliem beeld, maar alleen overdag. Wij reden met de Vito in duisternis en regen en hadden toen geen fatsoenlijk zicht in de spiegel. De Vito heeft de OM654 2.0 liter diesel met maar liefst 190 pk. Samen met de 9G-Tronic automaat is het een heerlijke aandrijflijn, die ook nog eens goed voor de dag kwam in de verbruikstest. De Vito is voorzien van allerhande slimme assistentiesystemen. Soms zijn die irritant, maar de cruisecontrol past zijn snelheid aan op verkeersborden én ook op rotondes. Briljant! Voor al dat fraais betaal je wel heel veel geld.
Renault Trafic Blue dCi 130 Work Edition
De Renault Trafic werd in de tweede helft van vorig jaar vernieuwd en is daarmee het ‘oudste’ model van ons testkwartet. Onzin natuurlijk, deze Trafic is gewoon heel modern. Hij kwam naar onze test als een Work Edition, en dan ook nog eens een Black Edition pakket. Dat zie je terug aan Black Edition typeplaatjes,een zwarte grille en zwart Renault logo. Matzwarte sidebars maken het geheel helemaal af: de Trafic ziet er wat duister maar heel stoer uit. Ook de Renault heeft lichtmetalen wielen en dat ziet eveneens wat stoerder en sjieker uit. De Renault is de langste auto in deze test, met een lange wielbasis, maar dat zie je niet terug in de laadruimte. Die is 295 cm lang. Dankzij de breedte komt hij toch aan een goed laadvolume. Ook het laadvermogen van 1271 is goed in orde. De Trafic heeft net als andere andere hier geteste auto’s een 2.0 liter dieselmotor, maar wel met het minste vermogen: 130 pk. Dat is voldoende voor de meeste klussen, maar accelereren gaat niet supersnel. De zesgangs handgeschakelde versnellingsbak doet het goed, sturen vonden wij zeker bij lage snelheden zwaarder aanvoelen dan bij de andere testauto’s. Voordeel van de minder krachtige motor: een lager brandstofverbruik en een lagere CO2-uitstoot. Het interieur is zoals we dat kennen van de Trafic, met veel bergruimte en comfort. Renaults multimediasysteem heeft ook aansluiting voor draadloze Android Auto en Apple Carplay. De smartphone kan ook draadloos worden opgeladen, dus de accu blijft dan mooi op niveau, want draadloos Google of Apple laten werken kost veel energie. We zien in het interieur verder grotendeels analoge klokken in het instrumentendisplay en in het dashboard een Eco-knop om iets in te leveren op prestaties maar brandstof te winnen. Het stuurwiel is lekker dik met leer bekleed en ligt zeer fijn in de hand. De Renault rijdt fijn, comfortabel Frans en lijkt minder van ADAS-systemen voorzien te zijn dan de andere auto’s. Hij piept en bliept in ieder geval niet om de haverklap. Met de Renault krijg je een beproefde auto voor een zeer redelijke prijs.
Opzet en conclusies
Als ondernemer die een bestelauto nodig heeft, ben je in deze tijden niet te benijden. De klimaatcrisis en subsequente regelgeving wijzen één richting op: weg met verbrandingsmotoren en iedereen aan de emissievrije aandrijving. Omdat te bewerkstelligen zijn er diverse tools. Het inzetten van zero-emissiezones is er eentje van. Het fors belasten van verbrandingsmotoren een andere. 1 januari 2025 is daarbij een kantelpunt. Dan gaan in sommige gemeenten ZE-zones gelden en mag je er met een nieuwe bestelauto (vanaf 1-1-2025 tenaamgesteld) alleen rijden als hij emissievrij. Met een Euro 6 diesel heb je respijt tot 2028. Daarbij vervalt de BPM-vrijstelling voor dieselbestellers, dus die worden fors duurder. Kortom: als je nog een nieuwe dieselbestelauto wilt kopen, moet je het nu doen!
Dat is het uitgangspunt van deze test. Met de Citroën, Ford, Mercedes-Benz en Renault hebben we een aardige doorsnede van het aanbod in dit middensegment. De Citroën Jumpy heeft veel Stellantis-broertjes (Peugeot, Fiat, Opel en Toyota) die vergelijkbaar zijn. De Volkswagen Transporter ontbreekt in deze test, maar wordt later dit jaar opgevolgd door een nieuwe auto. Al onze testauto’s hebben een 2.0 liter dieselmotor, met diverse vermogens. De Renault is het minst krachtig met 131 pk, de Vito levert maar liefst 190 pk. De Ford en de Mercedes hebben geavanceerde automatische transmissies, bij de Citroën en de Renault moet je zelf schakelen. De uitrustingsniveaus verschillen flink, verkijk u daar niet op. Voor dat moois moet je ook betalen. Kijk maar naar de prijzen van de Ford en de Mercedes. De Vito is twee keer zo duur als de Jumpy! Stel je voor dat je ook nog eens BPM moet betalen! De Renault verrast door zijn prijs en tegelijk rijke uitrusting.
Er zijn noemenswaardige verschillen waar het gaat om de gewichten en maten. De Citroën Jumpy is kort en eenvoudig uitgevoerd, maar heeft een respectabel laadvermogen. Zijn trekkend vermogen is met 2300 kg 200 kilo lager dan bij de andere testauto’s. De Vito heeft met 820 kg het laagste laadvermogen. Voor 1184 euro koop je er 200 kg bij. Wel gek eigenlijk dat dit bij zo’n dure auto niet standaard is. De Ford scoort het beste als het gaat om laadvermogen en laadvolume.
We kwamen bij deze auto’s voor het eerst de per 1 juli verplichte ADAS-systemen tegen. Dat je in de gaten wordt gehouden of je de maximumsnelheid niet overschrijdt is in principe goed, maar de afstelling van die systemen mag wel wat coulanter. Nu is het soms al een gepiep als je 51 km/h rijdt. Een kleine marge zou fijn zijn. De assistentiesystemen kunnen ook heel fijn zijn voor de bestuurder, zo bewijst de Mercedes-Benz Vito.
Ons testkwartet heeft moderne dieselmotoren, voorzien van alle moderne technologie voor een minimale uitstoot. Deze auto’s voldoen vanzelfsprekend aan de Euro 6-emissieeis. Een beetje verstandig rijden en gebruik van bijvoorbeeld een (adaptieve) cruise control scheelt uitstoot én verbruik. In onze verbruikstest scoorden de Mercedes-Benz Vito en de Renault Trafic het beste. De Ford Transit Custom doet het maar iets minder goed dan deze twee, de Citroën Jumpy lust wat meer diesel.
Ga dieselen als u wilt. Nu kan het nog. Alle hier geteste bestelauto’s zijn goed genoeg om nog tot 2028 mee te kunnen. Veel langer kan natuurlijk ook, als je nooit in het stadscentrum hoeft te zijn.
Tekst: Arjan Velthoven
Foto’s: Jan Lieftink
Fotolocatie: Remondis, Doetinchem
